Na veel afvalpogingen, en het ene dieet na het andere kwam ik via een vriendin bij Jules terecht. Meteen tijdens het intakegesprek was het raak. Jules legde meteen de vinger op de zere plek. Waarom lukte al die andere pogingen niet.. De kennis over voeding en sport is door mijn beroep als fysiotherapeut er heus wel. Het was de juiste mindset die ontbrak. Ik moest het dit keer voor mijzelf doen en niet voor anderen. Zorgen voor anderen is wat ik mijn hele leven al doe. Mensen pleasen en mezelf op de laatste plek zetten.
Wat had ik nodig om het dit keer wel te laten slagen?
Mezelf als prioriteit gaan zien, mezelf op #1 zetten, leren ‘nee’ te zeggen. Een juiste balans vinden tussen diegene die ik ben en diegene die ik wil zijn. Mijn hele leven ben ik al te zwaar, onzeker, verlegen. Maar ook mooie eigenschappen zoals mijn zorgzaamheid, kalmte en bescheidenheid. Alleen moet ik hierin niet te veel in doorslaan. Ik mag ook mijn krachtige en vrije ‘ik’ zijn. De weg was niet gemakkelijk.. Jules en ik vergeleken het proces met een berg beklimmen. Je klimt een stukje, rust eventjes & komt op adem, en je klimt verder. En voor je het weet sta je toch opeens aan de top. Nu een half jaar later kan ik zeggen dat ik erg trots ben op mijzelf en veel beter de balans heb gevonden. Ik ben langzaam aan het veranderen van een bang vogeltje naar een vrije vlinder..
Ps. Tevens heb ik Jules uitgedaagd om samen de Strong Viking Obstacle Run te doen. Na een toch wel erg verbaasde blik en een mond vol tanden nam hij deze uitdaging wél aan. We got this, TEAM!
